Zęby stałe z niezakończonym rozwojem korzenia i nieodwracalnymi zapaleniami miazgi wymagają odmiennego postępowania niż zęby dojrzałe. W przypadku pulpopatii z martwą miazgą i (lub) zapaleniem tkanek okołowierzchołkowych można zastosować metodę rewaskularyzacji miazgi, która ma na celu stymulowanie dalszego rozwoju korzenia i uzyskanie wzrostu żywej tkanki w obrębie kanału korzeniowego. Dane z piśmiennictwa wskazują na dość wysoką skuteczność tej względnie nowej metody leczenia.

Zapalenie kości i szpiku kostnego (osteomyelitis) jest poważną jednostką chorobową stosunkowo rzadko opisywaną u niemowląt. Poniższy opis przypadku prezentuje zapalenie kości i szpiku kostnego żuchwy u 52-dniowego niemowlęcia w następstwie usunięcia zęba wrodzonego. Autorzy zdecydowali się przedstawić ten przypadek ze względu na jego niecodzienność i trudności diagnostyczne.

W pracy zaprezentowano przypadek infekcyjnego zapalenia wsierdzia spowodowanego przez Lactobacillus pochodzenia zębowego, który początkowo zidentyfikowano jako Corynerbacterium i w związku z tym zastosowano niewłaściwe leczenie.

Ankyloza jest określana jako połączenie cementu i/lub zębiny z tkanką kostną w co najmniej jednym miejscu, prowadzące do utraty szpary ozębnej w tym obszarze. Powstanie połączenia pomiędzy kością a zębem prowadzi do infraokluzji, a nawet zatrzymania zęba. Leczenie ankylozy nierzadko wymaga postępowania chirurgicznego, stąd prawidłowa diagnostyka jest kluczem do właściwej terapii.

Praca prezentuje leczenie regeneracyjne zęba siecznego z niezakończonym rozwojem korzenia...

Autorzy pracy przedstawili rzadki przypadek zakrzepicy zatoki jamistej spowodowanej ekstrakcją zęba.

Urazy zębów mlecznych mogą prowadzić do zaburzeń rozwojowych korony i korzeni zębów stałych, powodując trudności diagnostyczne i terapeutyczne. Autorzy prezentują przebieg leczenia endodontycznego trzykanałowego zęba siecznego przyśrodkowego szczęki oraz zęba siecznego bocznego szczęki z niezakończonym rozwojem korzenia i zapalnymi zmianami okołowierzchołkowymi.

W artykule opisano przypadek 71‑letniej zdrowej kobiety w trakcie kompleksowego leczenia stomatologicznego. Pacjentka została skierowana na oddział stomatologii z powodu dolegliwości bólowych o znacznym nasileniu oraz obrzęku okolicy podżuchwowej.

Autorzy opisują przypadek 40‑letniego nauczyciela wychowania fizycznego ze  znacznym ubytkiem tkanek twardych w obrębie zębów siecznych wywołanym nawykowym przygryzaniem gwizdka.

W artykule opisano przypadek 36‑letniego mężczyzny, który zgłosił się do lecznicy Zakładu Kariologii i Endodoncji Uniwersytetu w Kopenhadze w celu badania stomatologicznego. Podczas wywiadu odnotowano, że pacjent od kilku lat zmaga się codziennie codziennie z utrudnionym oddychaniem, świądem oraz krwawieniem z nosa. Zauważył również zwężenie prawego nozdrza oraz stale występujące w nim strupy i owrzodzenia. Na podstawie badania radiologicznego stwierdzono przepchnięcie materiału wypełniającego kanał podniebienny pierwszego prawego zęba trzonowego górnego do tkanek okołowierzchołkowych. W związku z tym, że zgłaszane przez pacjenta skargi najprawdopodobniej miały związek z nieprawidłowym leczeniem endodontycznym zęba 16, mężczyznę skierowano do lekarza specjalisty w celu kontynuacji diagnostyki i ewentualnego leczenia.