Nieprawidłowa liczba zębów zaburza harmonię narządu żucia, uniemożliwiając najczęściej uzyskanie idealnej okluzji. Dotyczy to zarówno zwiększenia (hyperdontio), jak i zmniejszenia liczby zębów (hypodontio). Częstość występowania zębów nadliczbowych ocenia się na 1,05-1,2%. Etiopatogeneza zębów nadliczbowych nie jest jednoznacznie określona. W piśmiennictwie cytowane są różne teorie, które znajdują potwierdzenie kliniczne. Obecność zębów nadliczbowych może się przyczyniać do licznych zaburzeń w obrębie narządu żucia. Zęby nadliczbowe sprawiają często wiele trudności lekarzowi stomatologowi. Właściwe zaplanowanie leczenia może jednak doprowadzić do uzyskania prawidłowej okluzji. Celem pracy jest przedstawienie postępowania diagnostycznego i terapeutycznego u osób z zębami nadliczbowymi na podstawie opisu przypadków klinicznych oraz piśmiennictwa, w którym zaleca się postępowanie zespołowe – chirurgiczno-ortodontyczne.
 

An incorrect number of teeth disturbs the harmony of the chewing apparatus. stomatognathic system that most frequently makes it impossible to achieve an ideal occlusion. This includes both a supernumerary teeth (hyperdontia), as well as a reduction in the number of the teeth (hypodontia). The incidence of supernumerary teeth is estimated to be 1.05-1.2%. The aetiopathology of supernumerary teeth is not unambiguously described. In the literature there are various theories that are confirmed clinically. The presence of supernumerary teeth may contribute to numerous disturbances in the region of the stomatognathic apparatus. Supernumerary teeth often cause many problems for the dentist. Appropriate treatment planning may, however, lead to an improwing of occlusion. The aim of this study is to present the diagnostic and therapeutic procedures in persons with supernumerary teeth on the basis of descriptions of clinical cases and of the literature. The literature commonly recommends a surgical-orthodontic procedures.