Było to badanie przekrojowe z udziałem dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 2. Każdy uczestnik otrzymał kwestionariusz dotyczący historii zdrowia jamy ustnej i zachowań w zakresie zdrowia jamy ustnej, a następnie przeszedł pełną ocenę jamy ustnej. Ponadto z wykresu klinicznego wyodrębniono parametry kliniczne i metaboliczne.

 

W badaniu wzięło udział 121 dzieci i młodzieży w wieku 8–17 lat. Ogólnie 45,5% miało pewien stopień zapalenia przyzębia, przy czym 10 (8,3%) łagodny, 36 (29,8%) umiarkowany i 9 (7,4%) ciężki. Grupa z zapaleniem przyzębia (grupa PD) miała wyższe średnie wskaźniki dziąsłowy i płytki nazębnej, głębokość sondowania przyzębia i utratę przyczepu klinicznego niż grupa bez zapalenia przyzębia (grupa NoPD) (p<0,05). Statystycznie istotny związek między częstością występowania zapalenia przyzębia a hemoglobiną glikozylowaną (HbA1c) został zweryfikowany w badaniu dwuczynnikowym (OR = 1,31, [CI 95% 1,13-1,53], p = 0,001) i wieloczynnikowym (OR = 1,29, [CI 95% 1,03) -1,61], p = 0,03). W przypadku zmiennych dostosowania zweryfikowano powiązania dotyczące czasu trwania cukrzycy, wieku, BMI, braku bieżącej wody, stosowania insuliny i rogowacenia ciemnego.

 

Dzieci i młodzież chore na cukrzycę typu 2 charakteryzowały się wysokim odsetkiem zapalenia przyzębia, porównywalnym z obserwowanym we wcześniejszych badaniach z udziałem młodzieży chorej na cukrzycę. Badacze doszli do wniosku, że niekontrolowana HbA1c wpływa na występowanie chorób przyzębia. Ograniczeniem badania jest brak dopasowanej grupy kontrolnej i radiogramów. Kompleksowe badanie przyzębia jest niezbędne u dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 2 w celu wczesnego zapobiegania, rozpoznawania i leczenia zapalenia przyzębia. Z treścią całego artykułu można zapoznać się tutaj.

 

Źródła: https://aap.onlinelibrary.wiley.com