Znaczenie kliniczne analizy cefalometrycznej w diagnostyce zespołu długiej twarzy na podstawie opisu przypadku

Dostęp do tego artykułu jest płatny.
Zapraszamy do zakupu!

Cena: 5.40 PLN (z VAT)

Po dokonaniu zakupu artykuł w postaci pliku PDF prześlemy bezpośrednio pod twój adres e-mail.

Kup artykuł
Liliana Szyszka-Sommerfeld, Krzysztof Woźniak, Maria Syryńska


Wprowadzenie. Terminem „zespół długiej twarzy” określa się typ twarzy i uzębienia, który charakteryzują zwiększona przednia wysokość twarzy oraz zgryz szkieletowy otwarty. Analiza cefalometryczna stanowi ważny element w diagnostyce oraz planowaniu leczenia pacjentów z wyraźną dysproporcją między przednią a tylną wysokością twarzy.
Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie przypadku pacjenta, u którego rozpoznano zgryz szkieletowy otwarty, nasilone zwężenie szczęki powikłane zgryzem krzyżowym całkowitym obustronnym oraz znaczną niewydolność mięśni zewnątrzustnych, zaburzenia mowy i oddychanie przez usta.
Materiał i metody. W pracy wykorzystano posiadaną dokumentację choroby pacjenta K.A., który zgłosił się do Zakładu Ortodoncji PUM w celu leczenia ortodontycznego. Na podstawie wywiadu, badania klinicznego zewnątrz- i wewnątrzustnego, fotografii, analizy modeli oraz badań dodatkowych, w tym analizy kefalometrycznej, rozpoznano zespół długiej twarzy oraz przedstawiono charakterystyczne cechy diagnostyczne tej jednostki chorobowej.
Wnioski. Typ twarzy i uzębienia zwany zespołem długiej twarzy jest dla pacjenta poważnym zaburzeniem, zarówno pod względem czynnościowym, jak i estetycznym, wymagającym niejednokrotnie zabiegów z zakresu chirurgii ortognatycznej. Analiza cefalometryczna dostarcza wartościowych informacji diagnostycznych oraz pozwala na określenie możliwości i granic terapii ortodontycznej.
zgryz otwarty szkieletowy, zespół długiej twarzy

Clinical significance of cephalometric analysis in diagnosis of long face syndrome – case description
Liliana Szyszka-Sommerfeld, Krzysztof Woźniak, Maria Syryńska


Introduction. The term „long face syndrome” describes the type of face and dentition that is characterised by an increased anterior facial height together with skeletal open bite. Cephalometric analysis constitutes an important element in the diagnosis and treatment planning of patients with marked disproportion between anterior and posterior facial height. Aim of study. The aim of the study was to describe the case of a patient in whom there was a diagnosis of open skeletal bite, exacerbated by narrowed jaws complicated by complete bilateral crossbite together with inefficiency of extraoral muscles, speech disturbances and breathing through the mouth. Materials and methods. The study made use of the existing treatment documentation of patient K.A. Who presented at the Department of Orthodontics, PUM with the aim with the aim of having orthodontic treatment. On the basis of patient interview, extra- and intra-oral clinical examination, photographs, model analysis and additional examinations, this including cephalometric analysis, a diagnosis was made of long face syndrome and the characteristic diagnostic features of this disease entity were presented. Conclusions. The facial type and dentition called the long face syndrome is a serious disturbance for the patient, both as regards function as well as aesthetics, requiring not a few orthognathic surgical procedures. Cephalometric analysis supplies diagnostic information and allows for the description of the possibilities and limits of orthodontic treatment.
skeletal open bite, long face syndrome