Amalgamat był przez wiele lat materiałem powszechnie stosowanym do zamykania perforacji. Obecnie materiałem zalecanym do tego celu jest MTA (Mineral Trioxide Aggregate). Dzięki długo utrzymującemu się zasadowemu pH materiał ten zapewnia dobre warunki do regeneracji tkanki kostnej oraz inicjuje procesy cementogenezy, a nawet odnowy włókien ozębnej. W opisanym przypadku należało zatem od razu zamknąć perforację tym preparatem, choć jeszcze i teraz można się pokusić o jej wypełnienie, po uprzednim usunięciu amalgamatu. W piśmiennictwie opisywano bowiem przypadki gojenia się zmian zapalnych w bifurkacji po szczelnym wypełnieniu przedziurawionego dna komory preparatem MTA. Jeśli perforacja ma znaczne rozmiary, to efekt leczenia jest niestety niepewny. W związku z tym, w zależności od warunków, lepszymi rozwiązaniami byłyby zabieg premolaryzacji i wykonanie na oszlifowane filary dwóch samodzielnych koron lub hemisekcja z odbudową protetyczną, albo też usunięcie zęba.
prof. nadzw. dr hab. n. med. Mariusz Lipski
Zakład Stomatologii Zachowawczej Przedklinicznej i Endodoncji Przedklinicznej PAM w Szczecinie
