Włókniaki jamy ustnej

Dostęp do tego artykułu jest płatny.
Zapraszamy do zakupu!

Cena: 5.40 PLN (z VAT)

Po dokonaniu zakupu artykuł w postaci pliku PDF prześlemy bezpośrednio pod twój adres e-mail.

Kup artykuł
Anna Dudko, Marcin Adamiecki, Paweł Stawerski, Anna J. Kurnatowska, Sebastian Kłosek


Wstęp. Włókniak (łac. fibroma) jest łagodnym nowotworem jamy ustnej pochodzenia łącznotkankowego. Składa się z fibrocytów i fibroblastów, włókien kolagenowych oraz naczyń krwionośnych, a całość otacza torebka łącznotkankowa. Histologicznie wyróżnia się wiele postaci włókniaków, m.in.: włókniak miękki, twardy, histiocytarny, zębopochodny, kostniwiejący, naczyniakowłókniak, nerwiakowłókniak oraz włókniakotłuszczak. Włókniaki prawdziwe są rzadkością wśród zmian o charakterze włóknistym występujących w jamie ustnej. Najczęściej pojawiającą się zmianą jest włókniak pourazowy, powstający w wyniku miejscowego drażnienia lub urazu.
Materiał i metody. Badanie retrospektywne chorych leczonych w Zakładzie Periodontologii i Chorób Błony Śluzowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2010-2012. Na podstawie kart pacjentów oraz wyników badań histopatologicznych wyselekcjonowano 102 osoby z rozpoznanym klinicznie lub histopatologicznie włókniakiem w jamie ustnej. W pracy odnotowano dane dotyczące lokalizacji zmian, wieku i płci chorych, średnicy guzów, średniego czasu zgłaszania się chorych do zakładu od chwili pojawienia się zmiany, a także poddano analizie wyniki badań histopatologicznych i rozpoznania kliniczne.
Wyniki. Wśród 102 zbadanych pacjentów włókniaki występowały u 67 kobiet (65,7%) i 35 mężczyzn (34,3%). U obu płci nowotwór najczęściej wykryto między 6. a 7. dekadą życia, a średnia wieku dla kobiet i mężczyzn wynosiła 51 lat. Zmiany były najczęściej zlokalizowane na błonie śluzowej policzków (38,2%), wardze dolnej (31,4%) i powierzchni grzbietowej języka (20,6%). Przeciętna średnica włókniaków u kobiet wynosiła 6,4 mm, natomiast u mężczyzn 9,5 mm. Czas zgłaszania się chorych do zakładu od chwili pojawienia się zmiany w przypadku kobiet wynosił średnio 37 miesięcy, natomiast w przypadku mężczyzn 30 miesięcy. Wśród zbadanych histopatologicznie fragmentów tkanek w 55% przypadków rozpoznano „klasyczną” postać włókniaka (łac. fibroma).
Podsumowanie. Wykrywane w jamie ustnej włókniaki w większości przypadków są zmianami pourazowymi, dlatego nie wymagają natychmiastowego i bezwzględnego usunięcia. Jednak zmiany znajdujące się w miejscu stale narażonym na drażnienie bądź guzy pokryte nadżerkami i otoczone zmienioną zapalnie błoną śluzową należy bezwzględnie usunąć. Trzeba pamiętać, by każdą usuniętą zmianę przekazać do badania histopatologicznego w celu weryfikacji rozpoznania klinicznego. Jest to uzasadnione możliwością nieodróżnienia włókniaka w warunkach klinicznych od innych guzów łagodnych lub złośliwych, które mogą w podobny sposób manifestować się w jamie ustnej.
włókniak, włókniak pourazowy, zmiany włókniste, nowotwór łagodny jamy ustnej

Fibromas of oral cavity
Anna Dudko, Marcin Adamiecki, Paweł Stawerski, Anna J. Kurnatowska, Sebastian Kłosek


Introduction. A fibroma (latin fibroma) is a benign neoplasm of the mouth that arises from connective tissue. It consists of fibrocytes and fibroblasts, collagen fibres and blood vessels, the whole being enclosed by a connective tissue capsule. Histologically there are many types of fibroma e.g.: fibroma molle, fibroma durum, dermatofibroma, fibroma odontogenes, fibroma ossificans, angiofibroma, neurofibroma, fibrolipoma. Real fibromas are a rarity among the changes of a fibrous character that appear in the oral cavity. The most commonly occurring change is a fibroma arising after local irritation or trauma. Materials and methods. Retrospective studies were carried out on patients treated at the Department of Periodontology and Oral Medicine, Lodz Medical University, during the years 2010-2012. On the basis of patient records and results of histopathology, 102 individuals with clinical or histopathological diagnosis of fibroma in the oral cavity were studied. The study noted data regarding localised changes, age and sex of patients, mean diameter of tumours, mean time of presentation by the patient at the department from the moment of appearance of the change. An analysis was also made of the results of the histopathological results and clinical diagnosis. Results. Amongst the 102 patients examined fibromas occured in 67 females (65.7%) and in 35 males (34.3%). In both sexes neoplasma were found between the 6 and 7 decade of life and the mean age for females and males was 51 years. Changes were most commonly localised to the buccal mucosa (38.2%), lower lip (31.4%) and dorsal surface of the tongue (20.6%). The mean diameter of fibromas in females was 6.4 mm and 9.5 mm in males. The time of presenting of patients to the department from the moment of appearance of changes was in females a period of 37 months and 30 months for men. Among the histopathological fragments of tissue examined, the “classical” form of fibroma was found in 55% of cases. Summary. Fibromas found in the oral cavity are, in the greatest number of cases, caused by trauma and therefore do not require immediate and radical removal. However, changes found in a place continuously exposed to irritation or tumours covered with lesions and surrounded by inflamed mucous membrane should be radically removed. It must be remembered to send for histopathological examination each and every changed fragment removed, with the aim of verifying the clinical diagnosis. This is justified because of the possibility of not differentiating fibroma in clinical conditions, from other benign or malignant tumours that may present in the oral cavity in a similar way.
fibroma, irritation fibroma, fibrous lesions, benign neoplasm of the oral cavity

PIŚMIENNICTWO
1. Laskaris G.: Pocket Atlas of Oral Diseases. Stuttgart, New York 2006, 254. 
2. Bartkowski B.: Chirurgia szczękowo-twarzowa. Oficyna Wydawnicza AGES, Kraków 1996, 296.
3. Jabłońska S., Majewski S.: Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2010, 383.
4. Kryst L.: Chirurgia szczękowo-twarzowa. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2011, 419-420.
5. Stachura J., Domagała W.: Patologia znaczy słowo o chorobie. PAU, Kraków 2009, 1227.
6. Kruś S., Skrzypek-Fakhoury E.: Patomorfologia kliniczna. PZWL, Warszawa 2007, 194-195. 
7. Edwards L., Lynch P.J.: Genital Dermatology Atlas. Lippincott Williams & Wilkins, Philadelphia 2010, 336.
8. Barnes L. i wsp.: World Health Ornaization Classification of Tumours. Pathology and Genetics of Head and Neck Tumours. IARC Press, Lyon 2005, 48, 102, 152, 315, 319. 
9. LeBoit P.E. i wsp.: World Health Ornaization Classification of Tumours. Pathology and Genetics of Skin Tumours. IARC Press, Lyon 2006, 261.
10. Miettinen M.: Modern Soft Tissue Pathology: Tumors and non-Neoplastic Conditions. Cambridge University Press, 2010, 59, 208-214, 219-220, 669-675. 
11. Pour M.A.H., Rad M., Mojtahedi A.: A survey of soft tissue tumor-like lesions of oral cavity: A clinicopathological study. Iran J Pathol., 2008, 3, 2, 81-87.
12. Miller C.S., Langlais R.P.: Choroby błony śluzowej jamy ustnej. Elsevier Urban&Partner, Wrocław 1997, 80.
13. Neville B.W. i wsp.: Oral and Maxillofacial Pathology. Saunders Elsevier, Philadelphia 2009, 438-439, 447-452.
14. Seyedmajidi M., HamzehpoorM., Bagherimoghaddam S.: Localized lesions of oral cavity: A clinicopathological study of 107 cases. J. Res. Med. Sci., 2011, 5, 2, 67-72.
15. Buchner A., Calderon S., Ramon Y.: Localized hyperplastic lesions of the gingiva: A clinicopathological study of 302 lesions. J. Periodontol., 1977, 48, 101-104. 
16. Budtz-Jorgensen E.: Oral musocal lesions associated with the wearing of removable dentures. J. Oral Pathol., 1981, 10, 65-80.
17. Daddy S.H., Abdullah P., Pang E.Y.: The prevelence of fibroma in oral mucosa among patient attending USM Dental Clinic Year 2006-2010. Indonesian J. Dent. Res., 2010, 1, 1, 61-66.
18. Christopoulos P., Sklavounou A., Patrikiou A.: True fibroma of the oral mucosa: a case report. In. J. Oral Maxillofac. Surg., 1994, 23, 2, 98-99. 
19. Yeatts D., Burns J.C.: Common oral mucosal lesions in adults. Am. Fam. Physician, 1991, 44, 6, 2043-2050.
20. Domingo S.T. i wsp.: Benign tumors of the oral mucosa: A study of 300 patients. Med. Oral Patol. Oral Cir. Bucal., 2008, 13, 3, 161-166. 
21. Toida M. i wsp.: Irritational fibroma of the oral mucosa: A clinicopathological study of 129 lesions in 124 cases. Oral Med. Pathol., 2008, 6, 91-94.
22. Bowne W.B. i wsp.: Dermatofibrosarcoma protuberans: a clinicopathological analysis of patients treated and followed at a single institution. Cancer. 2000, 88, 12, 2711-2720.
23. Kuźniar J. i wsp.: Haemangiopericytoma nosa jako przyczyna nawracających krwawień - opis przypadku. Pol. Merk. Lek., 2006, 11, 121, 65-68.
24. Węsierska K.: Objawy choroby von Recklinghausena w obrębie głowy, szyi i jamy ustnej. Dent. Med. Probl. 2012, 49, 2, 195-202.